Özellikle metropollerde yaşayanlar için kapkaç vakalarının artması birçok kişiyi dövüş sanatlarına yönlendirdi. Kısa sürede rakibi ekarte etmeye yarayan yakın dövüş sporları kadın, erkek, yaş fark etmeksizin yoğun ilgi görmeye devam ediyor. Bu sporların başında da Wing-Chun geliyor. Güney Çin bölgesinde yaklaşık 300 yıl önce ortaya çıkan Wing-Chun’un temeli Shaolin manastırlarındaki yılan ve turna kuşu hareketlerinin temel alınarak geliştiğine inanılıyor.
Wing-Chun’un ustası Yip Man, bu dövüş sanatını Hong-Kong ve Çin’in dışında da tanınmasını sağlayarak popüleritesini artırmasına sebep oldu. Bu dövüş sporunun dünyaya yayılmasındaki bir diğer etken de kuşkusuz ünlü oyuncu ve dövüşçü Bruce Lee’nin de Yip Man’ın öğrencisi olması. Hızlı teknikleriyle rakibi en kısa etkisiz hale getirmeyi amaçlayan Wing-Chun akıl ve refleksin birleştiği bir spor olarak da biliniyor.
Genelde Kung-Fu ile karşılaştırılan Wing-Chun, Kung Fu kadar geniş ve estetik hareketlere sahip değildir. Shaolin temelli Wing Chun’da çok fazla abartılmayan, fokus olarak tabir edilen, direk hedefe odaklanan basit hareketlerden meydana gelen bir sisteme dayanıyor. Özellikle sokakta karşılaşılan ani saldırılarda korunmayı ve en az hatta sıfır hasarı hedefleyen, kısa süre ve mesafeye dayanan bir dövüş sporu olarak anılan Wing-Chun insanın doğal sistemini ekonomik şekilde kullanmayı öğretiyor. Wing-Chun sadece bir saldırı sporu olarak değil savunma sporu olarak da biliniyor ve en büyük silahı da rakibin saldırılarına göre cevap vermesi şeklinde tanımlanıyor.
Genel olarak en alt seviyede kullanılan Wing-Chun’da temel duruş, tekmeler ve yine bu spora ait özel yürüyüş sistemleriyle temeli sağlam bir altyapıya sahip. Daha sonraki dönemlerde özellikle üst düzey tekmeleri de devreye sokan Wing-Chun’da yumruklardaki sistemi tekmelere de yansıtarak merkezden çıkan vuruşlarla rakibi etkisiz hale getiriyor.
